ઓનલાઈન કલાસ: મગજની મગજમારી!!
*********
એક મોબાઈલ સેટ કરવા માટે આ વખતે આવું ગતકડું કર્યું!! બાળકની સાથે ઘરનાં એક વ્યક્તિએ ફરજીયાત પોતાનાં કામનો મોહ ત્યાગીને બેસવું જ પડે!! ઓનલાઈન કલાસ લેતાં મેડમનો અવાજ એટલો ધીમો આવે કે.. બાળકનાં નાનકડાં કાનમાં હેન્ડ્સ ફ્રીનાં ભૂંગળા કાન દુખાડે એનાં કરતાં 1500નું બ્લ્યુટુથ સ્પીકર વસાવવું જરૂરી લાગ્યું!! ..આ ઓનલાઈન કલાસ માટે 20000 નો ફોન લેવો પડેલો એ લટકામાં!! લગભગ 22-25 બાળકો એકસાથે ઓનલાઈન 'મેમ.. મેમ..' ચિલ્લાતા હોય!! આખું ઘર બાનમાં આવી જાય!! ઘરમાં 144 લાગુ પડે છે!! એક કરતાં વધુ બાળકો હોય અને ઘરમાં એક જ રૂમ હોય તો પછી પૂછવું જ શુ?? વર્ગમાં બાળક અભ્યાસમાં જેટલું ધ્યાન રાખે છે એ ઓનલાઈનમાં નથી જ રાખતું એ અનુભવી શકાય છે!! (અપવાદને બાદ કરતાં..) શિક્ષક પણ પર્સનલી ધ્યાન નથી આપી શકતાં એ જોઈ શકું છું!!
માંડ મજૂરી કરી પેટિયું રળતા લોકો પોતાનાં બાળકોને આમ ઓનલાઈન ન ભણાવી શકવા બદલ ફ્રસ્ટેટેડ થઈ ગુસ્સાથી લઘુતાગ્રંથિ અનુભવે એમાં શી નવાઈ?? ..કે તેઓની પાસે સાદો ફોન છે, સ્માર્ટ ફોન નહિ!!
*********
👉 હું ભણતો ત્યારે અમારાં ટીચરને અમે "બહેન" કહેતાં..!!
👉 હું નોકરીએ લાગ્યો ત્યારે મારાં સાથી શિક્ષકબહેને બાળકોને "બહેન" ના કહેતાં "ટીચર" કહેવું, એવી શીખવાડેલું!! (એમનાં કહ્યાનુસર બાળક એમને 'બહેન' એવું ઉદબોધન કરે ત્યારે એમને 'પોતે પાણી પીવડાવવાવાળા બહેન' હોય એવું લાગતું!!)
👉 હવે... મારી દીકરી એનાં "ટીચર"ને "મેમ.. મેમ.." કરે છે..!!
**********
મારી દીકરી એમનાં શિક્ષકને "મેમ" કહે ત્યાં સુધી વાંધો નથી.. પણ જીવનનાં રોડ ઉપર એ ટોપ-ગિયરમાં આવે ત્યારે અંધ-ઘેટાંઓની પાછળ "મેં.. મેં.." કરીને છતી આંખે ખાડામાં ન પડે એ માટે મારે અત્યારથી જાગૃત રહેવું રહ્યું.. બાકી હરિઈચ્છા!!
***********
લ.તા. 30.8.20