https://www.facebook.com/share/p/19BPyifvqJ/
રોકેટિયાઓએ જ્યારે દલીલ કરી કે, "અમે પૈસા તો ચૂકવીએ છીએ ને??" ત્યારે એ જાગૃત જર્મન નાગરિકે જવાબ આપેલો, "money is yours, but resources are ours!" (પૈસા તમારા છે, પણ ખોરાક તો અમારા દેશનો છે ને??)
મોટી-મોટી હોટલોનું ફૂડ vs સ્ટ્રીટફૂડ
********
હું ગર્વથી ઘણાંને કહેતો હોઉં છું કે, "લોકો જેમ વારે-તહેવારે કે અઠવાડિયે હોટલમાં જમવા જતાં હોય છે એમ અમે ક્યારેય (રિપીટ.. ક્યારેય એટલે ક્યારેય નહિ!) સ્પેશિયલ બહાર હોટલોમાં જમવા ગયા જ નથી! ..સિવાય કે બાઈક લઈને ક્યાંક ટૂરમાં ગયા હોઈએ અને ફરજીયાત જમવું પડે એમ હોય તો જ હોટલમાં જમીએ! એમાંય કોઈ મોંઘીદાટ હોટલોમાં તો ક્યારેય નહિ.. કોઈ સાદી હોટલ હોય તો હજુયે ચાલે (સૌરાષ્ટ્રમાં હોઈએ તો અન્નક્ષેત્રમાં જમવાનો લ્હાવો લેવા જેવો ખરો!) જો સ્ટ્રીટફૂડ મળે તો એનાંથીયે ચલાવી લઈએ! (હવે તો લેહ-લદાખની ટ્રીપ વખતે મીની ગેસચૂલો લઈ લીધેલો, જે બાઈક ટૂરમાં ક્યારેક એકાદ ટાઈમ મેગી કે ખીચડી બનાવવા કામ લાગી જાય છે!) એક દિવસીય પીકનીક હોય તો ફલગાવેલું કઠોળ બપોરનું ભોજન હોય, અને સાંજે 9-10 વાગતાં સુધીમાં જો ઘરે પાછાં આવી જઈએ તો સાંજનું ભોજન ખીચડી જ હોય! ફરીને આવ્યા પછી ફ્રેશ થઈએ ત્યાં સુધીમાં ખીચડી તૈયાર! શુદ્ધ અને સાદું!"
સાચું કહું તો હું જયારે આવી કોઈ વાત કરું ત્યારે..
હોટલોમાં જમવાના શોખીન કહેવાતા મારા 'સો-કોલ્ડ હાઇ-ફાઈ' સ્ટાફમિત્રો મારા વિશે શુ વિચારે છે એ હું ઇઝીલી સમજી જાઉં છું, પણ સાચું કહું તો મને આ બાબતમાં કોઈ ફરક પડતો નથી!
********
અમે અમારા ઘરમાં જ, લગભગ બધી જ વસ્તુઓ બનાવીએ છીએ- પાઉંભાજી, ઈડલી, ઢોંસા, ભજીયા, વડાપાઉં, પકોડી, ફાફડા, દાબેલી, મંચૂરિયન, ચાઈનીઝ, પંજાબી.. બધું જ એટલે બધું જ! કોઈ ઑકેઝન હોય, કોઈનો બર્થડે હોય, કોઈ તહેવાર હોય કે પછી કોઈ ઉજાણી હોય.. સહપરિવાર ઘરે જ જમવાનું હોય! છેલ્લે તન્વીને પીઝા ખાવાનું મન થયેલું, ત્યારે ચાર જાતના પીઝા લઈ આવેલો.. આ વાતનેય લગભગ બે વર્ષ થઈ ગયા હશે! ચોળાફળી, ફાફડા.. બે-ત્રણ મહિને એકવાર ઘરે આવે, એમાંય આ રવિવારે ફાફડા પણ બંનેએ ભેગાં મળીને જગલરી કરતાં ઘરે બનાવેલાં!! બહાર ફરવા ગયા હોઈએ અને મોડું થાય તો જ ઘરે ચાઈનીઝ આવે.. મતલબ આજીનોમોટો માંડ વર્ષે એકવાર ઘરે આવે!
મારા એક મિત્રએ મને કહ્યું, "હોટલમાં જઈએ તો બાળકો પણ થોડાં મેનર્સ શીખે!"
.
હું આ વાતે પૂર્ણસહમત નથી! ..કેમ કે જો બાળક મોટું થઈને ભૌતિકવાદી જીવન પસંદ કરે છે તો એ ચોક્કસ એવા મિત્રો બનાવશે કે જેમની સાથે એ વારેવારે હોટલમાં જમવા જઈ શકે અને ત્યારે એ હોટલ મેનર્સ શીખી જ જશે! બાકી, જે આપણે ના હોઈએ એવાં 'સો-કોલ્ડ મેનર્સ'વાળા દંભી મુખવટાનો હું વિરોધી છું!
************
મેં એકવાર છાપામાં વાંચેલું કે એક હોટલ, લોકોએ ખાધેલું ખાવાનું વધે, એ પાછું બીજા કસ્ટમર માટે ઉપયોગમાં લેતી હતી! મને તો એ વિચાર આવે છે કે આટલું બધું નકલી પનીર, ચીજ, માવા જેવી વસ્તુઓ પકડાય છે, હોટલોમાં જમવામાં ગરોળી, વંદા, ઉંદર, દેડકાં (માણસની આંગળીઓ પણ!!) જેવા જીવડાં મળે છે, સાવ સસ્તું મળતું ખાવાનું મોંઘુદાટ મળે છે તો ય લોકો વેઇટિંગમાં ઊંચા-નીચા થઈને રાહ જોશે.. પણ ખાવાનું તો હોટલમાં જ પસંદ કરે છે! ..પાછું આવું દિવસો સુધી ફ્રિજમાં મૂકી રાખેલું ખાવાનું ખાઈને કહેશે, "જોરદાર છે..!"
.
અરે ભલા માણસ.. પાકિટમાંથી હજારો રૂપિયા ઓછા થયા હોય તે જોરદાર જ લાગવાનું ને??!!🤗🤗
અમારા સ્ટાફમાં પણ મોસ્ટ કોમન વાત હોટલોમાં જમવાની જ થાય..!! એક કહે, આ હોટલનું બેસ્ટ.. તો બીજા કહે, પેલી હોટલનું બેસ્ટ.. ત્રીજા કહે, ફલાણી હોટલનું બેસ્ટ.. તો ચોથાં કહે, ઢીકણી હોટલનું બેસ્ટ..!
પુરુષ મિત્રો તો ઠીક, સ્ત્રી સ્ટાફમિત્રો પણ જાત-જાતની અને ભાત-ભાતની હોટલોનાં વખાણ કરે! પુરુષોમિત્રો તો એવું ક્યારેય કહેતાં જ નથી કે એમની પત્નીજીઓ સ્વાદિષ્ટ ખાવાનું બનાવે છે.. પણ સ્ત્રીઓમાંથી પણ એકેય એમ નથી કહેતું કે મારા હાથનું ખાવાનું સ્વાદિષ્ટ બને છે! મને તો એવું લાગે છે કે એકેય સ્ત્રી-સ્ટાફમિત્રોને ખાવાનું બનાવતા પણ આવડતું હશે કે કેમ?? ..જો આવડતું હોત તો એ ગર્વથી કહેતી હોવી જોઈએ કે એમનાં ઘરનાં બધાંને હોટલ કરતાં એમનાં હાથનું બનેલું ખાવાનું વધુ ભાવે છે! ..પણ આવું તો કોઈ કહેતું જ નથી!
દંભીવેડાં નથી કરતો, પણ મને તો મારી અર્ધાંગિનીજીના હાથનું ખાવાનું ખૂબ ભાવે છે. એમાંય એ જ્યારે કશું ઉતાવળે-ઉતાવળે બનાવે ત્યારે તો ખાસ સ્વાદિષ્ટ બને છે! ..અધૂરામાં હુંય લગભગ ખાઈ શકાય એવું સ્વાદિષ્ટ ખાવાનું બનાવી જાણું છું! (તાજમહેલ ના બાંધી આપું તો કાંઈ નહિ, અર્ધાંગિનીજીને લોટ બાંધી આપું તોય ઘણું.. આખરે એ પણ જોબ કરે છે! ..વખત આવ્યે તાજમહેલનો મેળ પડશે તો જોયું જાય છે!!😁😁)
***********
એકવાર અનલિમિટેડ પીઝામાં મારા વડીલભાઈ મને લઈ પીઝા ખાવા લઈ ગયેલા! ..સાચું કહું? બે દિવસ સુધી પેટ ભારે-ભારે થઈ ગયેલું.. ભારેખમ મેંદાથી જ સ્તો! વળી, જમતી વખતે વેઈટર માથેને માથે ઉભો રહે, એ મને ખુબ ત્રાસદાયક લાગે! અમુક તો જાણીજોઈને વેઇટરોને સર્વ કરવાનું કહે.. મને તો આવું સહેજેય ના ગમે! વળી, સુપમાં નાંખેલો આજીનોમોટો જીભનો ટેસ્ટ વધારતો હશે એટલે જીભ સુન્ન થઈ જતી હોય એવું લાગે.. કંઇપણ ખાઓ.. એક જેવો જ સ્વાદ આવે! એક-એક ડિશનો ભાવ 200-300-400 થી ઓછો હોય જ નહિ, એમાંય ડિશની ક્વોન્ટિટી એટલી ઓછી હોય કે મારા જેવાં ખાઉંધરા માટે તો મુખવાસ બરાબર થાય! ક્વોલિટીમાં થતી વધ-ઘટ ગમે જ નહિ! ઘણીવાર તો એટલું વેઇટિંગ કરવું પડે કે પાપડ/સ્ટાર્ટર/કચુંબર ખાઈને ભૂખ મરી જાય! ઓવનમાં ગરમ કરેલું દિવસો પહેલાંનું ખાવાનું લોકોને ભાવતું હશે, મને તો ન જ ભાવે!
શ્રીનગરમાં હાઉસબોટમાં રોકાયેલા ત્યારે ના છૂટકે 600રૂ.નું વઝા પનીર ખાવું પડ્યું કે જે બિલકુલ ટેસ્ટી નહોતું.. એનાં કરતાં સ્ટ્રીટફૂડમાં 80રૂ.ની રાજમા-ચાવલની પ્લેટનો સ્વાદ મને આજેય યાદ છે! ..જથ્થો પણ એટલો હતો કે માંડ પૂરું થયેલું!
રાજસ્થાન બિકાનેરમાં રેલવેસ્ટેશનની સામે જ ગુલાબી પાઘડીવાળા હોટલવાળા ભાઈએ ભરપેટ જમાડ્યા પછીય ઘી-ગોળથી લથબથ રોટલી પરાણે ખવડાવેલી! એમાંય દીકરી તન્વીને 'માતાજી' ગણી પૈસાય ન લેતાં પરાણે પૈસા આપવા પડેલા! ધર્મેન્દ્રનાં ફેન બેકરીવાળા ભાઈએ બાઇકની 'GJ' નંબરપ્લેટ જોઈને નાન-મીઠાઈનું બોક્ષ ભરી આપેલું! હું શ્યોર કહી શકું છું કે કોઈ મોટી હોટલમાં જો અમે જમવા ગયા હોત તો અમે ચોક્કસ લૂંટાયા હોત! જોધપુરના મિરચીવડા, શ્રીગંગાનગરનાં છોલે-ફૂલચા, મેકલોડગંજના મોમોસ, નાસિકનું મિસલપાવ, શ્રીનગરના રાજમાં-ચાવલ, લેહ-લદાખની મેગી, દ્રાસ-કારગિલની બિરયાની, પંજાબના વિશાળ પરોઠા અને મસમોટા ગ્લાસવાળી અમૃતસરની લસ્સી, જામનગરના ઘૂઘરા, કચ્છની દાબેલી, ચોટીલાનો આપાગીગનો ઓટલો.. આ બધાંની મજા જ કંઈ ઓર છે!
*********
2016માં સીઆરસી હતો ત્યારે મિત્રો સાથે પોળોના જંગલમાં ફરવા ગયેલો. રસ્તામાં જમવા અમે બધા હોટલમાં ગયા. એક મિત્રએ અનલિમિટેડ હોઈ ધરાર એટલું બધું ખાવાનું બગાડેલું કે મારાથી ન રહેવાયું! મેં કહ્યું, "ખાવું નહતું તો કારણવગર સબ્જી અને નાન કેમ મંગાવ્યું?? પાછું તમે પ્લેટમાં પાણી ય નાંખી દીધું??" ..તો ઉદ્ધતાઇથી જવાબ આપ્યો, "બકવાસ ખાવાનું હોય તો શું કરવાનું?? આમેય અનલિમિટેડ છે તો બગડેય ખરાં!" શિક્ષક તાલીમમાં 45રૂ. ના બ્રેકઅપમાં આ મિત્ર શિક્ષકોને શું પીરસતાં હશે એ કહેવાની જરૂર ખરાં??
વર્ષો પહેલાં જર્મનીનો વાંચેલો કિસ્સો યાદ આવી ગયો.. જેમાં આવા જ સ્ટીરીઓટાઈપ 'રોકેટિયા' ભારતીય ત્યાંની હોટલમાં જમવા ગયા.. અને ખાવાનું બગાડ્યું! જવાબમાં એ જ હોટલમાં જમવા આવેલાં એક જાગૃત જર્મન નાગરિકે ફૂડ ઇન્સ્પેક્ટરને બોલાવીને એ ઉદ્ધત 'રોકેટિયા'ઓને દંડ પણ કરાવેલો અને જમવાનું પણ પેકીંગ કરાવીને જરૂરિયાતમંદોને પહોંચાડેલું! એ રોકેટિયાઓએ જ્યારે દલીલ કરી કે, "અમે પૈસા તો ચૂકવીએ છીએ ને??" ત્યારે એ જાગૃત જર્મન નાગરિકે જવાબ આપેલો, "money is yours, but resources are ours!" (પૈસા તમારા છે, પણ ખોરાક તો અમારા દેશનો છે ને??) ...અહીં કોઈ આવું કહે તો મારી જેમ ભોંઠા પડે!!
ટૂંકમાં, બહાર જ જમવું પડે એમ હોય તો હું સ્ટ્રીટફૂડ/અન્નક્ષેત્રોમાં જમવાનું વધુ પ્રિફર કરું, મોંઘી હોટલો કરતાં! ...કારણ કે મોંઘીદાટ હોટલોમાં જમવાનો ટ્રેન્ડ ખરેખર નુકસાનકારક છે.. શરીર અને પાકીટ બંને માટે..!!
***********
https://www.facebook.com/share/v/PzBRVwqdPt55vsbv/?mibextid=xfxF2i
*રણવીર બ્રાર*
ભારતનો એક જબરદસ્ત કુક..
એક સવાલ એને પૂછવામાં આવ્યો.. "સ્ટ્રીટ ફૂડ હોટલ કરતા વધુ સ્વાદિષ્ટ કેમ હોય છે?"
.
રણવીર બ્રાર એનો જે જવાબ આપે છે એ સાંભળવા જેવો છે!!
-યજ્ઞેશ રાજપુત
લ.તા.5.7.24
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો